ДЕМОНОЛОГИЯ

Речник на българския език

демоноло̀гия съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

Грешни изписвания (47)

  • демонологеа
  • демонологеъ
  • демонологея
  • демонологиа
  • демонологиъ
  • демонулогеа
  • демонулогеъ
  • демонулогея
  • демонулогиа
  • демонулогиъ
  • демонулогия
  • демунологеа
  • демунологеъ
  • демунологея
  • демунологиа
  • демунологиъ
  • демунология
  • демунулогеа
  • демунулогеъ
  • демунулогея
  • демунулогиа
  • демунулогиъ
  • демунулогия
  • димонологеа
  • димонологеъ
  • димонологея
  • димонологиа
  • димонологиъ
  • димонология
  • димонулогеа
  • димонулогеъ
  • димонулогея
  • димонулогиа
  • димонулогиъ
  • димонулогия
  • димунологеа
  • димунологеъ
  • димунологея
  • димунологиа
  • димунологиъ
  • димунология
  • димунулогеа
  • димунулогеъ
  • димунулогея
  • димунулогиа
  • димунулогиъ
  • димунулогия

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. де-мо-но-ло-гия
членувано де-мо-но-ло-ги-я-та
мн.ч. де-мо-но-ло-гии
членувано де-мо-но-ло-ги-и-те
звателна форма