щяло съм да съм понабърчило

Речник на българския език

1. щяло съм да съм понабърчило — преизк. накл., бъд. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

щяло съм да съм понабърчило е производна форма на понабърча (преизк. накл., бъд. пред. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).