щяло е да е упоявало

Речник на българския език

1. щяло е да е упоявало — преизк. накл., бъд. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

щяло е да е упоявало е производна форма на упоявам (преизк. накл., бъд. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).