щяло да е понабрулило

Речник на българския език

1. щяло да е понабрулило — преизк. накл., бъд. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

щяло да е понабрулило е производна форма на понабруля (преизк. накл., бъд. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).