упокоят

Речник на българския език

1. упокоят — ед. ч. пълен член

упокоят е производна форма на упокой (ед. ч. пълен член).

2. упокоят — сег. вр., 3 л., мн. ч.

упокоят е производна форма на упокоя (сег. вр., 3 л., мн. ч.).