умилостивявал си

Речник на българския език

1. умилостивявал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

умилостивявал си е производна форма на умилостивявам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. умилостивявал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

умилостивявал си е производна форма на умилостивявам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. умилостивявал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

умилостивявал си е производна форма на умилостивявам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).