традиционно

Речник на българския език

1. традицио̀нно наречие (тип 188) редактиране

Значение

Грешни изписвания (31)

  • традецеонно
  • традецеонну
  • традецеоно
  • традецеону
  • традеционно
  • традеционну
  • традеционо
  • традециону
  • традицеонно
  • традицеонну
  • традицеоно
  • традицеону
  • традиционну
  • традиционо
  • традициону
  • тръдецеонно
  • тръдецеонну
  • тръдецеоно
  • тръдецеону
  • тръдеционно
  • тръдеционну
  • тръдеционо
  • тръдециону
  • тръдицеонно
  • тръдицеонну
  • тръдицеоно
  • тръдицеону
  • тръдиционно
  • тръдиционну
  • тръдиционо
  • тръдициону

2. традиционно — ср. р.

традиционно е производна форма на традиционен (ср. р.).