спотулвал си

Речник на българския език

1. спотулвал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

спотулвал си е производна форма на спотулвам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. спотулвал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

спотулвал си е производна форма на спотулвам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. спотулвал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

спотулвал си е производна форма на спотулвам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).