седенкарка

Речник на българския език

седенка̀рка некласифицирана дума (тип 500) редактиране

Значение

мн. седенкарки, ж. Жена седенкар.

Грешни изписвания (7)

  • седенкаркъ
  • сединкарка
  • сединкаркъ
  • сиденкарка
  • сиденкаркъ
  • сидинкарка
  • сидинкаркъ