самоукорявала си

Речник на българския език

1. самоукорявала си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ж. р.

самоукорявала си е производна форма на самоукорявам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ж. р.).

2. самоукорявала си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.

самоукорявала си е производна форма на самоукорявам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.).

3. самоукорявала си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.

самоукорявала си е производна форма на самоукорявам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.).