самоконтрола

Речник на българския език

1. самоконтрола — ед. ч. непълен член

самоконтрола е производна форма на самоконтрол (ед. ч. непълен член).

2. самоконтрола — бройна форма

самоконтрола е производна форма на самоконтрол (бройна форма).