разтърча се

Речник на българския език

разтърча̀ се некласифицирана дума (тип 500) редактиране

Значение

разтърчиш се, мин. св. разтърчах се, мин. прич. разтърчал се, св.вж. разтърчавам се.

Грешни изписвания (7)

  • разтарча се
  • разтарча си
  • разтърча си
  • ръзтарча се
  • ръзтарча си
  • ръзтърча се
  • ръзтърча си