разтъркваха

Речник на българския език

1. разтъркваха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

разтъркваха е производна форма на разтърквам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. разтъркваха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

разтъркваха е производна форма на разтърквам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).