разтърквали

Речник на българския език

1. разтърквали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

разтърквали е производна форма на разтърквам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. разтърквали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

разтърквали е производна форма на разтърквам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. разтърквали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

разтърквали е производна форма на разтърквам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. разтърквали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

разтърквали е производна форма на разтърквам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).