разобличило

Речник на българския език

1. разобличило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

разобличило е производна форма на разоблича (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. разобличило — мин. деят. св. прич. ср. р.

разобличило е производна форма на разоблича (мин. деят. св. прич. ср. р.).