противоположил е

Речник на българския език

1. противоположил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

противоположил е е производна форма на противоположа (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. противоположил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

противоположил е е производна форма на противоположа (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).