прокобил си

Речник на българския език

1. прокобил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

прокобил си е производна форма на прокобя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. прокобил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

прокобил си е производна форма на прокобя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).