поокуражило е

Речник на българския език

1. поокуражило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поокуражило е е производна форма на поокуража (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поокуражило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поокуражило е е производна форма на поокуража (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).