понабрулили са

Речник на българския език

1. понабрулили са — мин.неопр.вр., 3 л., мн. ч.

понабрулили са е производна форма на понабруля (мин.неопр.вр., 3 л., мн. ч.).

2. понабрулили са — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

понабрулили са е производна форма на понабруля (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).