понабрулила си

Речник на българския език

1. понабрулила си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ж. р.

понабрулила си е производна форма на понабруля (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ж. р.).

2. понабрулила си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.

понабрулила си е производна форма на понабруля (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.).