понабрулел
1.
понабрулел —
преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.
понабрулел
е производна форма
на понабруля (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).
2.
понабрулел —
мин. деят. несв. прич. м. р.
понабрулел
е производна форма
на понабруля (мин. деят. несв. прич. м. р.).