поизстинали

Речник на българския език

1. поизстинали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

поизстинали е производна форма на поизстина (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. поизстинали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

поизстинали е производна форма на поизстина (мин. деят. св. прич. мн. ч.).