поизмъчил съм

Речник на българския език

1. поизмъчил съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

поизмъчил съм е производна форма на поизмъча (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).

2. поизмъчил съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.

поизмъчил съм е производна форма на поизмъча (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.).