подковало

Речник на българския език

1. подковало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

подковало е производна форма на подкова (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. подковало — мин. деят. св. прич. ср. р.

подковало е производна форма на подкова (мин. деят. св. прич. ср. р.).