погонило си

Речник на българския език

1. погонило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

погонило си е производна форма на погоня (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. погонило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

погонило си е производна форма на погоня (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).