погонила си

Речник на българския език

1. погонила си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ж. р.

погонила си е производна форма на погоня (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ж. р.).

2. погонила си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.

погонила си е производна форма на погоня (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.).