одинофагия

Речник на българския език

одинофа̀гия некласифицирана дума (тип 500) редактиране

Значение

мед. Болезнено гълтане, болки при поглъщане на храна или течности.

Грешни изписвания (47)

  • оденофагеа
  • оденофагеъ
  • оденофагея
  • оденофагиа
  • оденофагиъ
  • оденофагия
  • оденуфагеа
  • оденуфагеъ
  • оденуфагея
  • оденуфагиа
  • оденуфагиъ
  • оденуфагия
  • одинофагеа
  • одинофагеъ
  • одинофагея
  • одинофагиа
  • одинофагиъ
  • одинуфагеа
  • одинуфагеъ
  • одинуфагея
  • одинуфагиа
  • одинуфагиъ
  • одинуфагия
  • уденофагеа
  • уденофагеъ
  • уденофагея
  • уденофагиа
  • уденофагиъ
  • уденофагия
  • уденуфагеа
  • уденуфагеъ
  • уденуфагея
  • уденуфагиа
  • уденуфагиъ
  • уденуфагия
  • удинофагеа
  • удинофагеъ
  • удинофагея
  • удинофагиа
  • удинофагиъ
  • удинофагия
  • удинуфагеа
  • удинуфагеъ
  • удинуфагея
  • удинуфагиа
  • удинуфагиъ
  • удинуфагия