облепил си

Речник на българския език

1. облепил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

облепил си е производна форма на облепя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. облепил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

облепил си е производна форма на облепя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).