облепило е

Речник на българския език

1. облепило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

облепило е е производна форма на облепя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. облепило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

облепило е е производна форма на облепя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).