облепила е

Речник на българския език

1. облепила е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

облепила е е производна форма на облепя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. облепила е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

облепила е е производна форма на облепя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).