надоблачен

Речник на българския език

надо̀блачен некласифицирана дума (тип 500) редактиране

Значение

надо̀блачна, надо̀блачно, мн. надо̀блачни, прил. Който е разположен над облаците, по-високо от облаците. Надоблачно пространство.

Грешни изписвания (7)

  • надоблачин
  • надоблъчен
  • надоблъчин
  • нъдоблачен
  • нъдоблачин
  • нъдоблъчен
  • нъдоблъчин