лустрирахте

Речник на българския език

1. лустрирахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

лустрирахте е производна форма на лустрирам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. лустрирахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

лустрирахте е производна форма на лустрирам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).