лустрираха

Речник на българския език

1. лустрираха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

лустрираха е производна форма на лустрирам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. лустрираха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

лустрираха е производна форма на лустрирам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).