лустрирал е

Речник на българския език

1. лустрирал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

лустрирал е е производна форма на лустрирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. лустрирал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

лустрирал е е производна форма на лустрирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. лустрирал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

лустрирал е е производна форма на лустрирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).