кукувахте

Речник на българския език

1. кукувахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

кукувахте е производна форма на кукувам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. кукувахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

кукувахте е производна форма на кукувам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).