коренувал е

Речник на българския език

1. коренувал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

коренувал е е производна форма на коренувам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. коренувал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

коренувал е е производна форма на коренувам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. коренувал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

коренувал е е производна форма на коренувам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).