ковете

Речник на българския език

1. ковете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

ковете е производна форма на кова (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. ковете — повелително наклонение, мн. ч.

ковете е производна форма на кова (повелително наклонение, мн. ч.).