инсуфициенция

Речник на българския език

инсуфициѐнция некласифицирана дума (тип 500) редактиране

Значение

мед. Недостатъчност, функционална слабост, непълно затваряне на сърдечна клапа, напр. митрална инсуфициенция.

Грешни изписвания (47)

  • инсофецеенцеа
  • инсофецеенцеъ
  • инсофецеенцея
  • инсофецеенциа
  • инсофецеенциъ
  • инсофецеенция
  • инсофециенцеа
  • инсофециенцеъ
  • инсофециенцея
  • инсофециенциа
  • инсофециенциъ
  • инсофециенция
  • инсофицеенцеа
  • инсофицеенцеъ
  • инсофицеенцея
  • инсофицеенциа
  • инсофицеенциъ
  • инсофицеенция
  • инсофициенцеа
  • инсофициенцеъ
  • инсофициенцея
  • инсофициенциа
  • инсофициенциъ
  • инсофициенция
  • инсуфецеенцеа
  • инсуфецеенцеъ
  • инсуфецеенцея
  • инсуфецеенциа
  • инсуфецеенциъ
  • инсуфецеенция
  • инсуфециенцеа
  • инсуфециенцеъ
  • инсуфециенцея
  • инсуфециенциа
  • инсуфециенциъ
  • инсуфециенция
  • инсуфицеенцеа
  • инсуфицеенцеъ
  • инсуфицеенцея
  • инсуфицеенциа
  • инсуфицеенциъ
  • инсуфицеенция
  • инсуфициенцеа
  • инсуфициенцеъ
  • инсуфициенцея
  • инсуфициенциа
  • инсуфициенциъ