имплодирал е

Речник на българския език

1. имплодирал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

имплодирал е е производна форма на имплодирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. имплодирал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

имплодирал е е производна форма на имплодирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. имплодирал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

имплодирал е е производна форма на имплодирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).