изкорубил си

Речник на българския език

1. изкорубил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

изкорубил си е производна форма на изкорубя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. изкорубил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

изкорубил си е производна форма на изкорубя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).