изимитирала е

Речник на българския език

1. изимитирала е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

изимитирала е е производна форма на изимитирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. изимитирала е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

изимитирала е е производна форма на изимитирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

3. изимитирала е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

изимитирала е е производна форма на изимитирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).