доугоило си

Речник на българския език

1. доугоило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

доугоило си е производна форма на доугоя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. доугоило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

доугоило си е производна форма на доугоя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).