доугоили са

Речник на българския език

1. доугоили са — мин.неопр.вр., 3 л., мн. ч.

доугоили са е производна форма на доугоя (мин.неопр.вр., 3 л., мн. ч.).

2. доугоили са — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

доугоили са е производна форма на доугоя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).