доубила си

Речник на българския език

1. доубила си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ж. р.

доубила си е производна форма на доубия (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ж. р.).

2. доубила си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.

доубила си е производна форма на доубия (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.).