дебнете

Речник на българския език

1. дебнете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

дебнете е производна форма на дебна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. дебнете — повелително наклонение, мн. ч.

дебнете е производна форма на дебна (повелително наклонение, мн. ч.).