дебнало

Речник на българския език

1. дебнало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

дебнало е производна форма на дебна (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. дебнало — мин. деят. св. прич. ср. р.

дебнало е производна форма на дебна (мин. деят. св. прич. ср. р.).