би уязвил

Речник на българския език

1. би уязвил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би уязвил е производна форма на уязвя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би уязвил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би уязвил е производна форма на уязвя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).