би увълчило

Речник на българския език

1. би увълчило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би увълчило е производна форма на увълча (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би увълчило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би увълчило е производна форма на увълча (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).