би увълчил

Речник на българския език

1. би увълчил — условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.

би увълчил е производна форма на увълча (условно наклонение, 2 л., ед. ч., м. р.).

2. би увълчил — условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.

би увълчил е производна форма на увълча (условно наклонение, 3 л., ед. ч., м. р.).