би уверило

Речник на българския език

1. би уверило — условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.

би уверило е производна форма на уверя (условно наклонение, 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. би уверило — условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.

би уверило е производна форма на уверя (условно наклонение, 3 л., ед. ч., ср. р.).